بررسی رابطه مهارت های تفکرانتقادی با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: تفکرانتقادی یکی از اهداف آموزش عالی و مولفه­ای کلیدی در سلامت­روان دانشجویان است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه­ی مهارت­های تفکرانتقادی با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم صورت گرفت. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی همبستگی در سال 1394، نمونه­ای شامل 303 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای نسبتی بر حسب جنسیت انتخاب شدند. داده­ها از طریق پرسشنامه مهارت­های تفکرانتقادی کالیفرنیا فرم(ب) و سلامت روان ghq-28 جمع­آوری شد. سپس اطلاعات با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته­ها: میانگین نمره­ی مهارت­های تفکرانتقادی در بین دانشجویان این دانشگاه (15/3±84/9) و در حد ضعیف بود. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مهارت­های تفکرانتقادی با سلامت روان(039/0- =r ؛  702/0 =p) و پیشرفت تحصیلی رابطه­ی معناداری وجود نداشت (081/0 =r ؛  284/0 =p). همچنین بین نمره­ی سلامت روان با پیشرفت تحصیلی رابطه­ی معناداری مشاهده نشد(150/0- =r ؛  141/0 =p). نتایج آزمون t مستقل نشان داد که بین میانگین نمره­ی مهارت­های تفکرانتقادی و سلامت روان دانشجویان دختر با دانشجویان پسر تفاوت معناداری وجود نداشت. اما بین پیشرفت تحصیلی دانشجویان دختر با پسر تفاوت معناداری وجود داشت (001/0=p). در نهایت، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که مولفه­های سلامت روان و پیشرفت تحصیلی قادر به پیش­بینی مهارت­های تفکرانتقادی نبودند. نتیجه­گیری: با توجه به اینکه تقویت تفکر انتقادی در روش­های یادگیری و تقویت آن در دانشجویان می­تواند باعث پیشرفت در یادگیری مهارت­ها و عوامل اثرگذار بر یادگیری آنها باشد. بنابراین می­توان با اصلاح و فراهم آوردن فرآیند و شیوه­های مناسب آموزشی در ایجاد تفکر انتقادی در دانشجویان نقش بسزایی را ایفا کرد.